เมื่อกล่าวถึงคำว่า “ท่องเที่ยว” ในขณะนี้พวกเราแลเห็นภาพคนต่างชาติตะพายกล้องที่เอาไว้ถ่ายภาพเดินกันเป็นกรุ๊ปใหญ่บ้างเล็กบ้างอยู่ตามวัดแทงบอลออนไลน์ วัง โบราณสถาน หรือนุ่งน้อยห่มน้อยอาบแดดอยู่ตามริมหาด รวมทั้งอีกจำนวนหลายชิ้นที่ท่องเที่ยวดูพงไพร พวกเราชอบแลเห็นว่าชาวต่างชาติกลุ่มนี้ได้ใช้จ่ายเงินเป็นค่าที่พัก ค่าของกิน ค่าใช้จ่ายสำหรับพาหนะไปดูสถานที่ต่างๆค่าจับจ่ายซื้อของฝากของฝาก โดยที่พวกเราไม่คิดว่านั่นเป็นเงินตราต่างประเทศเข้ามาใช้จ่ายในบ้านเมืองของพวกเรา ในเวลาเดียวกันพวกเราชอบไม่คำนึงถึงคนประเทศไทยที่เดินทางท่องเที่ยวอยู่ภายในประเทศแม้ว่านักเดินทางคนประเทศไทยพวกนี้มีปริมาณมากขึ้นมากมายทุกปี ด้วยเหตุว่าการเดินทางท่องเที่ยวนั้นเป็นการผ่อนคลายเพื่อลดการเกิดความเครียดพร้อมๆ กับการได้รับความเข้าใจเรื่องวัฒนธรรมขนบธรรมเนียม ได้มองเห็นตำแหน่งที่ตั้งที่ผิดตาแล้วก็ได้ผูกมิตรกับคนต่างเมืองด้วย เมื่อการติดต่อสบาย การเดินทางท่องเที่ยวเปลี่ยนเป็นความชื่นชอบ ธุรกิจต่างๆ ก็เกิดขึ้นเพื่อรองรับการเดินทางการท่องเที่ยวเยอะมาก ธุรกิจที่เกี่ยวโยงโดยตรง ดังเช่น ธุรกิจการขนส่ง ธุรกิจที่พักรวมทั้งของกิน ธุรกิจพาเที่ยว ธุรกิจการค้า ของฝาก ธุรกิจกลุ่มนี้ขายบริการให้กับตัวนักเดินทางเอง รวมทั้งยังมีธุรกิจที่เกี่ยวโยงทางอ้อม อย่างเช่น การก่อสร้างตึก ที่พัก ห้องอาหาร การสร้างผลิตภัณฑ์จากการเกษตรบาป เพื่อขายให้แก่ธุรกิจที่พักแล้วก็ของกิน การสร้างผลิตภัณฑ์หัตถกรรมพื้นเมืองเพื่อส่งร้านของฝาก ฯลฯ ธุรกิจพวกนี้จะมีผลให้กำเนิดงานประจำใหม่ๆแล้วก็ผู้กระทำระจายเงินทองซึ่งถือว่าเป็นการสร้างเสริมความเจริญก้าวหน้าทางด้านเศรษฐกิจรวมทั้งสังคมให้กับประเทศนั่นเอง (ททท., 2529:3)