แฟชั่นหรือความนิยม (อังกฤษ: fashion)เอเย่น ราชบัณฑิตยสถาน นิยามว่า "แฟชั่น, แบบหรือขั้นตอนการที่นิยมกันทั่วๆไปในชั่วช้าช่วงเวลาหนึ่ง." เป็นการสารภาพจนกระทั่งกำเนิดเป็นค่าความนิยม มีวิธีการกำเนิดภาษาใหม่ ซึ่งเป็นตอนเวลาหนึ่งแค่นั้น
ความเป็นมา

เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายเป็น 1 ในสาเหตุ 4 ที่มุนษย์อยากได้สำหรับการดำรงชีพเพื่อปกปิดร่างกายและก็ให้ความอบอุ่น ความก้าวหน้าของคนเราทำให้เสื้อผ้าแล้วก็เครื่องนุ่งห่มเปลี่ยนไปตามช่วง เสื้อผ้ายังบ่งถึงรูปแบบของผู้ใส่ได้ด้วย ได้แก่ ฐานะ, เชื้อชาติ, อื่นๆอีกมากมาย
การพัฒนาของแฟชั่นในแต่ละช่วงแตกต่างมากมาย ขึ้นกับต้นสายปลายเหตุหลายๆอย่าง อย่างเช่น การบ้านการเมือง เศรษฐกิจ ลักษณะอากาศ อื่นๆอีกมากมาย ในคริสต์ศตวรรษที่ 20 แฟชั่นโลกเปลี่ยนไปอย่างชัดเจนเจน โดยเฉพาะอย่างยิ่งปี คริสต์ศักราช 1920 - 1930 หรือเรียกว่ายุค แฟลปเปอร์ (Flapper) เพศหญิงสวมกระโปรงสั้นเป็นครั้งแรก แล้วก็ข้างหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ในสภาพเศรษฐกิจถดถอย สตรีจำต้องออกมาจากบ้านเพื่อปฏิบัติงานหาเลี้ยงตัว


โดยเหตุนั้นเสื้อผ้าที่สวมย่อมแปรไปเพื่อเอื้อประโยชน์ในผู้สวมเยอะขึ้นเรื่อยๆ กางเกงก็เลยได้รับความนิยม ตั้งแต่สมัยแฟลปเปอร์เป็นต้นมา แฟชั่นของโลกได้ก้าวเข้าสู่ความเป็นสากล เอเย่นเพราะเหตุว่าการติดต่อสื่อสารของโลกตะวันตกและก็ทิศตะวันออกเป็นไปได้เปิดกว้างเยอะขึ้นเรื่อยๆ มีการไปมาหาสู่กัน แฟชั่นของโลกตะวันตกก็เลยเข้ามามีหน้าที่กับโลกทิศตะวันออก ยกตัวอย่างเช่น คนประเทศไทยรณรงค์ให้สวมหมวก หรือ เพศหญิงไทยเลิกสวมโจงกะเบน เพื่อความเป็นสากล