เสื้อผ้าเครื่องแต่งตัวเป็น 1mega888 ในเหตุ 4 ที่มุนษย์อยากสำหรับการดำเนินชีวิตเพื่อปกปิดร่างกายและก็ให้ความอบอุ่น ความเจริญรุ่งเรืองของผู้คนทำให้เสื้อผ้าและก็เครื่องนุ่งห่มเปลี่ยนไปตามช่วง เสื้อผ้ายังบ่งถึงรูปแบบของผู้ใส่ได้ด้วย ยกตัวอย่างเช่น ฐานะ, เชื้อชาติ, อื่นๆอีกมากมายการพัฒนาของแฟชั่นในแต่ละช่วงไม่เหมือนกันมากมาย ขึ้นกับสาเหตุหลายๆอย่าง ตัวอย่างเช่น การบ้านการเมือง เศรษฐกิจ สภาพอากาศ อื่นๆอีกมากมาย ในคริสต์ศตวรรษที่ 20 แฟชั่นโลกเปลี่ยนไปอย่างชัดเจนเจน โดยยิ่งไปกว่านั้นปี คริสต์ศักราช 1920 - 1930 หรือเรียกว่ายุค แฟลปเปอร์ (Flapper) เพศหญิงสวมกระโปรงสั้นเป็นครั้งแรก รวมทั้งข้างหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ในสภาพเศรษฐกิจถดถอย

 เพศหญิงจำเป็นต้องออกมาจาก เมก้า888 บ้านเพื่อปฏิบัติงานหาเลี้ยงปากท้อง ด้วยเหตุนั้นเสื้อผ้าที่ใส่ย่อมแปรไปเพื่อเอื้อประโยชน์ในผู้ใส่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ กางเกงก็เลยเป็นที่ชื่นชอบ ตั้งแต่สมัยแฟลปเปอร์เป็นต้นมา แฟชั่นของโลกได้ก้าวเข้าสู่ความเป็นสากล เนื่องจากการติดต่อสื่อสารของโลกตะวันตกและก็ทิศตะวันออกเป็นไปได้เปิดกว้างเพิ่มมากขึ้น มีการไปมาหาสู่กัน แฟชั่นของโลกตะวันตกก็เลยเข้ามามีหน้าที่กับโลกทิศตะวันออก อย่างเช่น ชาวไทยรณรงค์ให้สวมหมวก หรือ หญิงไทยเลิกสวมโจงกะเบน เพื่อความเป็นสากล ลักษณะหรือแบบแผนของเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มของแต่ละช่วง เรียกว่า สไตล์ (Style) แต่ละคนมีสไตล์การแต่งตัวต่างกัน อาทิเช่น บางบุคคลถูกใจแต่งตัวสไตล์ พั้งค์ (Punk)

 หรือเด็กหญิงๆถูกใจสไตล์น่าหลงใหล ที่ฝรั่งเรียกว่า ราซี่ (Racy or Provocative) ส่วนคำว่า เทรนด์ (Trend)เป็นแฟชั่นปัจจุบันที่กำลังเป็นที่ชื่นชอบ สไตล์การแต่งตัวสามารถแบ่งประเภทได้เป็นจำพวกนับไม่ถ้วน ต่อแต่นี้ไปเป็นสไตล์เด่นๆสำคัญๆที่ได้รับความนิยมในสมัยก่อนจนกระทั่งตอนนี้ บางสไตล์นับว่าโบราณไปแล้วในขณะนี้ บางสไตล์ถือได้ว่าคลาสสิก เนื่องจากแต่งขณะใด ก็ผิดคิดว่าเชยหรือตกรุ่น แม้กระนั้นยังมีบางสไตล์ที่เคยเชยไปแล้วบางทีอาจเวียนกลับมาเทรนด์อีกที