ณัฐพล อยู่เจริญศักดา คุณครูประจำสาขาวิชาประวัติศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร เขียนเอาไว้ภายในหนังสือ ประวัติศาสตร์ผ่านพระเครื่องลางไว้ว่า พระเครื่องลางมีภูมิหลังแล้วก็พัฒนาการอันช้านาน ก่อนที่จะมาเป็นพระเครื่องลางนั้นได้กำเนิดพระเครื่องขึ้นมาก่อน เมื่อบริบทด้านสังคมแปรไปสมัครufabet คติการผลิตพระเครื่องก็เปลี่ยนไปแล้วก็เลือนหายไปท้ายที่สุด พระเครื่องเล็กน้อยเปลี่ยนมาเป็นพระเครื่องลาง พระเครื่องเป็นของโบราณที่ได้มีผู้กระทำขึ้นตั้งแต่ช่วงต้นศาสนาพุทธ มีต้นกำเนิดอยู่ที่อินเดีย การแผ่กระจายอิทธิพลทางศาสนาพุทธไปสู่ภูมิภาคต่างๆทำให้พระเครื่องซึ่งเป็นประติมากรรมเนื่องในคติทางศาสนาพุทธได้แผ่กระจายไปยังดินแดนต่างๆกับคำสั่งสอน ความเชื่อถือทางศาสนาพุทธ พระบรมสารีริกธาตุรวมทั้งพระบรมสารีริกธาตุ รวมทั้งวัตถุเนื่องในศาสนาพุทธด้วยแทงบอลโลก

ศาสนาพุทธเข้ามาสู่เมืองไทยราวยุคทวารวดีกับความเลื่อมใสประเด็นการสร้างพระเครื่อง ในยุคทวารวดีได้รับเอาคติความเลื่อมใสของคนประเทศอินเดียเข้ามาโดยตรงทำให้การผลิตพระเครื่องในยุคทวารวดีมีจุดมุ่งหมายการผลิตราวประเทศอินเดีย เป็น การผลิตพระเครื่องเพื่อสืบศาสนาซึ่งเป็นความเชื่อที่เกี่ยวข้องกับเรื่องปัญจอันตรธานซึ่งปรากฏในคู่มือศาสนาพุทธ เมื่อศาสนาพุทธแผ่ไปยังพื้นที่ต่างๆของเมืองไทย ความศรัทธาหัวข้อการสร้างพระเครื่องก็เปลี่ยนไปตามต้นสายปลายเหตุต่างๆแต่ละพื้นที่ เป็นต้นว่า ศาสนาพุทธยุคศรีวิชัยได้รับอิทธิพลของศาสนาพุทธนิกายอาจริยวาทที่มีความเชื่อประเด็นการทำบุญเพื่อเป็นพระพุทธเจ้า ทำให้การผลิตพระเครื่องในยุคศรีวิชัยจากที่สร้างพระเครื่องเพื่อสืบศาสนาเปลี่ยนไปสู่การผลิตเพื่อเป็นการอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้แก่คนเสียชีวิตแล้วก็เป็นการสะสมบุญเพื่อเป็นพระพุทธเจ้าในภายหน้า ฯลฯ

ในยุคอยุธยาเริ่มมีการสร้างพระเครื่องเพื่อกำเนิดความเป็นมงคล ความศักดิ์สิทธิ์ และก็ดลใจให้กำเนิดอำนาจต่างๆสำหรับพกเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจเวลาไปการรบแทนการพกของขลังแบบเก่า อาทิเช่น ผ้าประเจียด (ผ้ายันต์ที่ใช้ผูกแขนหรือเกี่ยวคอ) กะตรุด พิสมร ฯลฯ ถัดมาในยุคต้นรัตนโกสินทร์มีการเปลี่ยนแปลงแนวความคิดทางศาสนาพุทธ ทั้งยังได้รับอิทธิพลด้านวัฒนธรรมและก็วิทยาการจากชาติตะวันตก การผลิตพระเครื่องเพื่อใช้เป็นเครื่องรางของขลังเป็นที่นิยมเพิ่มมากขึ้น พระเครื่องที่สร้างเพื่อความเลื่อมใสและก็ความนับถือในคุณพระพุทธเจ้าด้านต่างๆกลุ่มนี้เรียกว่า “พระเครื่องลาง”