รถเข็นผู้เจ็บป่วยด้านการเตรียมความพร้อมของคนป่วยที่จะนั่งเก้าอี้รถเข็นคนป่วยนั้น มีส่วนประกอบหลายด้านซึ่งในทุกๆด้าน
จะต้องพร้อม ก็เลยจะสามารถใช้เก้าอี้รถเข็นได้ แม้กระนั้นดังนี้จำต้องผ่านการวัดจากหมอและก็นักกายภาพบำบัด

โดยส่วนประกอบของคนป่วยต้องมี

1 เลือกจำพวกของเก้าอี้รถเข็นคนเจ็บให้ถูกกับลักษณะการป่วยหรืออาการเจ็บ
2 เลือกขนาดที่สมควรซึ่งมีความสูงของที่นั่ง ความกว้างของที่นั่ง ความยาวของที่นั่ง ฯลฯ
3 คนไข้จำเป็นต้องฝึกหัดนั่งบนเตียงหรือนั่งบนเก้าอี้มาสักระยะหนึ่ง เพื่อระบบการสูบฉีดเลือดดีในขณะนั่ง
ซึ่งต้องไม่กำเนิดอาการหน้ามืดตาลายโดยคนเจ็บควรจะนั่งให้ได้ 3 ชั่วโมงต่อวัน
 
ก่อนจะใช้เก้าอี้รถเข็นคนเจ็บดังนี้จะมีส่วนประกอบ 3 ต้นสายปลายเหตุดังต่อไปนี้
1 คงทนถาวรต่อการนั่ง เพื่อประเมินระบบการไหลเวียนของเลือดให้ธรรมดาสูงที่สุด
โดยเริ่มฝึกฝนนั่งเป็นนาทีแล้วขยับเป็นชั่วโมงซึ่งเมื่อสามารถนั่งได้นานก็จัดได้ว่าสามารถนั่งเก้าอี้ล้อเข็นได้
2 ความสมดุลของการเลี้ยงตัวซึ่งเกี่ยวกับการควบคุมกล้ามข้างหลัง อย่างเช่น แม้นั่งแล้วยังเอนไปเอนมา
ก็จำต้องฝึกหัดนั่งได้ตรงรวมทั้งคงเดิมซะก่อน ก็เลยจะจัดว่าสามารถนั่งเก้าอี้รถเข็นได้
3 หัวใจพร้อมถ้าเกิดผู้มีความต้องการสำหรับการลุกนั่งเองจะเป็นสัญญาณที่ดีเลิศ เพราะว่ามีต้นเหตุมาจากความจำเป็นในเพศผู้เจ็บไข้เอง
แม้กระนั้นถ้าเกิดผู้เจ็บป่วยไม่มีความพร้อมเพรียงหรือถูกบังคับ ชอบไม่ร่วมมือสำหรับเพื่อการฝึกฝนฉะนั้น
ต้องเป็นผลมาจากความพร้อมเพรียงของคนเจ็บเองก็เลยจะจัดว่ามีความพร้อมเพรียง การฝึกฝนความพร้อมเพรียงของกล้าม
ก่อนจะให้คนเจ็บหรือผู้ทุพพลภาพได้ใช้เก้าอี้รถเข็นผู้เจ็บป่วย หมอและก็นักกายภาพบำบัดจะกระทำเตรียมตัวของร่างกาย
แก่บุคคลนั้น ให้มีความรู้และความเข้าใจตามความต้องการสำหรับในการใช้งานเก้าอี้รถเข็นคนป่วย ซึ่งโดยธรรมชาติการใช้เก้าอี้รถเข็นนั้น
ร่างกายควรจะมีกล้ามข้างหลังและก็แขนที่แข็งแรง

ด้วยเหตุผลดังกล่าวก็เลยมีวิธีการฝึกฝนกล้ามเพื่อจัดแจงใช้เก้าอี้รถเข็นคนป่วยดังนี้

1 ท่านั่ขี้งกอดอก ให้คนเจ็บนั่งกอดอกตั้งตัวตรง ถ้าหากยังมีการโน้มเอียงไม่นิ่งก็จำต้องฝึกฝนให้นั่งได้ตรงแล้วก็นิ่ง
2 หากเริ่มถือข้าวของ ภายหลังนั่งหลังตรงได้นิ่งแล้วแล้วต่อจากนั้นจะปรับปรุงให้เริ่มจับหรือจับข้าวของทั้งยังข้างหน้าแล้วก็ข้างๆ
ซึ่งคนเจ็บต้องเอนไปถือข้าวของแล้วจำต้องดึงตนเองกลับได้ด้วย โดยเบาๆฝึกฝนให้เอื้อมได้ไกลมากขึ้น
3 ท่าฝึกฝนกล้ามแขนด้วยการดึงยางยืดหรือการชูดัมเบล การฝึกหัดกล้ามแขนนั้นเพื่อช่วยสำหรับการประคองตัวแล้วก็ดันตนเองได้
ไม่มีการล้ม หรือมีการเจ็บ