ข้อเท็จจริง ระนาดทองคำ
เปิดเอเย่น หรือระนาดเหล็ก เป็นเครื่องโลหะ ควรนำไปรายงานในหมวดโลหะ แต่ว่าเพราะว่าเป็นเครื่องตีที่ประดิษฐ์ผลิตขึ้นโดยเอาอย่างเครื่องไม้แล้วก็ใช้ในลักษณะเดียวกัน ก็เลยเอามากล่าวรวมไว้เสียในหมวดเดียวกัน ระนาดทองคำ หรือระนาดเอกเหล็กนี้ มีตำนานว่า คณะอาจารย์ทางดนตรีศิลป์คิดประดิษฐ์ขึ้นในรัชกาลที่ ๔ กรุงรัตนโกสินทร์ลูก ระนาดตอนแรกทำด้วยทองสัมฤทธิ์ก็เลยเรียกกันมาว่า ระนาดทองคำ
ถัดมามีผู้ที่ทำลูกระนาดด้วยเหล็กก็มี แต่ว่าทำตามอย่างแนวระนาดเอก ก็เลยเรียกว่า ระนาดเอกเหล็ก ระนาดทองคำรวมทั้งระนาดเหล็ก ใช้วางเรียงบนรางไม้มีผ้าพันไม้ หรือใช้ไม้ระกำวางพิงไปตามขอบรางสำหรับรองหัวด้านหลังลูกระนาดแทนร้อยเชือกผูกห้อยอย่างลูกระนาดที่ทำด้วยไม้ คงเนื่องด้วยมีน้ำหนักมากมาย เกรงว่าถ้าหากร้อยเชือกห้อย กำลังโขน๒ ข้างจะทานน้ำหนักไม่อยู่ ตอนแรกทำด้วยทองบรอนซ์ ก็เลยเรียกกันมาว่า ระนาดทองคำ ถัดมามีผู้กระทำลูกระนาดด้วยเหล็กก็มี แม้กระนั้นประพฤติตามแนวระนาดเอก ก็เลยเรียกว่า ระนาดเอกเหล็ก
ทั้งยังระนาดทองคำและก็ระนาดเหล็ก ใช้วางเรียงบนไม้มีผ้าพันไม้ หรือใช้ไม้ระกำวางพิงไปตามขอบรางสำหรับรองหัวด้านหลังลูกระนาดแทนร้อยเชือกผูกห้อยอย่างลูกระนาดที่ทำด้วยไม้ คงเนื่องจากว่ามีน้ำหนักมากมาย เกรงว่าหากร้อยเชือกห้อย กำลังโขน ๒ ข้างจะทานน้ำหนักไม่อยู่ ระนาด ๒ จำพวกนี้ ในขณะที่ทำลูกด้วยทองบรอนซ์รวมทั้งเหล็ก มีปริมาณ ๒๐ หรือ ๒๑ ลูก ลูกต้นยาวราวๆ ๒๓.๕ เซนติเมตร ลูกยอดยาวโดยประมาณ ๑๙ เซนติเมตร และก็กว้างราวๆ ๔ เซนติเมตร ลูกต้นๆขูดโลหะใจกลางข้างล่างจนกระทั่งบาง เพื่อได้ระดับเสียงที่อยาก แต่ว่าลูกใกล้ๆลูกยอด ตลอดจน ลูกยอดอาจจะโลหะไว้กระทั่งดกกว่า ๑ เซนติเมตร รางไม้ที่ใช้วางลูกระนาดนั้น ทำเป็นรูปหีบสี่เหลี่ยมแม้กระนั้นยาวราว ๑ เมตร ปากรางแคบกว่าส่วนยาวของลูกระนาด เป็นกว้างโดยประมาณ ๑๘ เซนติเมตร ระดับล่างของรางทำเท้ารอง ๔
เปิดเอเย่น เท้าติดลูกล้อเพื่อสบายสำหรับในการย้ายที่