อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยเกิดขึ้นจากเชื้อชาติไทยเองแล้วก็การเลียนแบบชาติอื่นๆที่อยุ่สนิทสนมโดยเริ่มตั้งแต่โบราณกาลที่ไทยตั้งหลักแหล่งอยู่ในอาณาจักรฉ่องหวู่ดินแดนของเมืองจีนในตอนนี้ต้องการอ้างอิง ทำให้อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วก็จีนมีการเปลี่ยนเอาอย่างกัน เว้นแต่นี่ยังมีอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอีกหลายแบบ ที่เชื้อชาติไทยประดิษฐ์ขึ้นใช้ก่อนจะมาเจอวัฒธรรมประเทศอินเดีย ซึ่งแพร่หลายอยู่ทางตอนใต้ของแหลมอินโดจีนต้องการอ้างอิง เล่นไพ่สำหรับชื่ออุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีเริ่มแรกของไทยจะเรียนตามคำโดดในภาษาไทย ตัวอย่างเช่น เกราะ โกร่ง กรับ ฉิ่ง ฉาบ ขลุ่ย พิณเปี๊ยะ ซอ ฆ้องและก็กลอง ถัดมาได้มีการประดิษฐ์อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีให้ปรับปรุงขึ้น โดยนำไม้ที่ทำราวกับกรับหลายอันมาวางเรียงกันได้อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีใหม่ เรียกว่าระนาดหรือนำฆ้องหลายๆใบมาทำเป็นวงเรียกว่า ฆ้องวง ฯลฯยิ่งกว่านั้นยังมีการผสมกับวัฒนธรรมทางดนตรีของประเทศอินเดีย มอญ เขมร ในแหลมอินโดจีนที่ไทยได้ย้ายไปตั้งหลักแหล่งอยู่ ดังเช่น พิณ สังข์ ปี่ไฉน บัณเฑาะว์ กระจับปี่ จะเข้ โทน(ทับ) ฯลฯ ถัดมาเมื่อมีความเกี่ยวเนื่องกับประเทศเพื่อนบ้านมากขึ้นเรื่อยๆ ไทยได้นำเพลงและก็อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีบางสิ่งของประเทศเพื่อนบ้านมาบรรเลงในวงดนตรีไทย เป็นต้นว่า กลองแขกของชวา กลองมลายูของมลายู เปิงมางของมอญ แล้วก็กลองยาวของไทยใหญ่ที่ประเทศพม่าประยุกต์ใช้ รวมถึงขิม ล่อ และก็กลองจีน ซึ่งเป็นอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีของจีน ฯลฯ ถัดมาไทยมีความเกี่ยวพันชาวกับตะวันตกและก็อเมริกา ก็ได้นำกลองฝรั่ง ยกตัวอย่างเช่นกลองอเมริกัน แล้วก็อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอื่นๆได้แก่ ไวโอลีน ออร์แกน มาใช้ร้องเพลงในวงดนตรีของไทย