เรื่องราวสร้าง

ณัฐพล อยู่เจริญอำนาจ คุณครูประจำสาขาวิชาประวัติศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร เขียนเอาไว้ในหนังสือ ประวัติศาสตร์ผ่านพระเครื่องลางไว้ว่า พระเครื่องลางมีที่ไปที่มาแล้วก็พัฒนาการอันนาน ก่อนที่จะมาเป็นพระเครื่องลางนั้นได้กำเนิดพระเครื่องขึ้นมาก่อน เมื่อบริบททางด้านสังคมแปรไป คติการผลิตพระเครื่องก็เปลี่ยนไปรวมทั้งเลือนหายไปท้ายที่สุด พระเครื่องนิดหน่อยเปลี่ยนมาเป็นพระเครื่องลาง พระเครื่องเป็นของโบราณที่ได้มีผู้กระทำขึ้นตั้งแต่ตอนแรกศาสนาพุทธ มีต้นกำเนิดอยู่ที่อินเดีย การแผ่กระจายอิทธิพลทางศาสนาพุทธไปสู่ภูมิภาคต่างๆทำให้พระเครื่องซึ่งเป็นประติมากรรมเนื่องในคติทางศาสนาพุทธได้แผ่กระจายไปยังดินแดนต่างๆพร้อมทั้งคำกล่าวอบรมสั่งสอน ความเชื่อถือทางศาสนาพุทธ พระบรมธาตุแล้วก็พระบรมสารีริกธาตุ รวมทั้งวัตถุเนื่องในศาสนาพุทธด้วย      พนันบอล

ศาสนาพุทธเข้ามาสู่เมืองไทยราวยุคทวารวดีพร้อมทั้งความศรัทธาหัวข้อการสร้างพระเครื่อง ในยุคทวารวดีได้รับเอาคติความเลื่อมใสของแขกเข้ามาโดยตรงทำให้การผลิตพระเครื่องในยุคทวารวดีมีจุดมุ่งหมายการผลิตราวประเทศอินเดียเป็นการผลิตพระเครื่องเพื่อสืบศาสนาซึ่งเป็นความเชื่อที่เกี่ยวข้องกับเรื่องปัญจอันตรธานซึ่งปรากฏในตำราศาสนาพุทธ เมื่อศาสนาพุทธแผ่ไปยังพื้นที่ต่างๆของเมืองไทย ความเลื่อมใสประเด็นการสร้างพระเครื่องก็เปลี่ยนไปตามสาเหตุต่างๆแต่ละพื้นที่ อาทิเช่น ศาสนาพุทธยุคศรีวิชัยได้รับอิทธิพลของศาสนาพุทธนิกายอาจริยวาทที่มีความเชื่อประเด็นการทำบุญเพื่อเป็นพระพุทธเจ้า นำมาซึ่งการทำให้การผลิตพระเครื่องในยุคศรีวิชัยจากที่สร้างพระเครื่องเพื่อสืบศาสนาเปลี่ยนไปสู่การผลิตเพื่อเป็นการอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้แก่คนตายและก็เป็นการสะสมบุญเพื่อเป็นพระพุทธเจ้าในภายหน้า ฯลฯ

ในยุคอยุธยาเริ่มมีการสร้างพระเครื่องเพื่อกำเนิดความเป็นมงคล ความศักดิ์สิทธิ์ และก็บันดาลใจให้กำเนิดพลานุภาพต่างๆสำหรับพกเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจเวลาไปการรบแทนการพกของขลังแบบเก่า เป็นต้นว่า ผ้าประเจียด (ผ้ายันต์ที่ใช้ผูกแขนหรือเกี่ยวคอ) กะตรุด พิสมร ฯลฯ ถัดมาในยุคต้นรัตนโกสินทร์มีการแปลงแนวความคิดทางศาสนาพุทธ ทั้งได้รับอิทธิพลด้านวัฒนธรรมรวมทั้งวิทยาการจากชาติตะวันตก การผลิตพระเครื่องเพื่อใช้เป็นเครื่องรางของขลังเป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อยๆ พระเครื่องที่สร้างเพื่อความเลื่อมใสรวมทั้งความเลื่อมใสในคุณพระพุทธเจ้าด้านต่างๆพวกนี้เรียกว่า “พระเครื่องลาง”